De regio Mechelen – Vilvoorde kent heel wat crossmedia-activiteit. Enkele studenten van Thomas More Mechelen tekenden tal van boeiende ondernemersverhalen op. Een nieuwe generatie mediamakers is opgestaan en toont zicht ontzettend ondernemend. Veel van hen nemen het heft in eigen handen en starten een eigen mediabedrijf op. Kenzo De Bruyn en Arno Costima (AIKON) en Joni Van Swalm (Bel Etage Content) zijn er daar drie van.

De mediasector is constant in beweging. Dat hebben jonge mediawolven als geen ander begrepen. “Heel ons team is erg jong. Dat is een bewuste keuze”, zegt Joni Van Swalm (22). Anderhalf jaar geleden richtte hij zijn eigen bedrijf op: Bel Etage Content. Hiermee maakt hij voornamelijk bedrijfsfilms. “Wij maken niet de typische corporate video’s met mooie zonnige beelden en een interview met de CEO. Wij zijn verhalenvertellers. En we vertellen aan de hand van onze camera en animatiefilms.”

Een missie die ook Kenzo De Bruyn (25) en Arno Costima (28) als muziek in de oren klinkt. Zij richtten een zestal jaar geleden het visuele communicatiebureau AIKON op. Tot in augustus vind je ze in hun Mechelse pop-up. “Je zou kunnen zeggen dat we een productiehuis zijn, maar we zijn meer dan dat”, stelt Arno. “We maken websites, communicatieplannen, foto’s, film, grafische elementen, … We doen heel veel. Iemand kan hier aankomen met eender welke vraag die binnen, en zelfs buiten, ons vakgebied valt en we zullen het proberen op te lossen.”

Koffie zetten

Jonge mediamakers zouden een andere blik op de sector hebben. Dat bevestigt ook Joni. Zijn bedrijf werkt met ongeveer twintig freelancers, allemaal jonge mensen. “Dat leek me gewoon logisch. Als je je met een groep verse mediamensen over een project buigt, krijg je sowieso een vernieuwend resultaat. De anciënniteit en ervaring komt dan wel met de jaren.”

Hoewel Arno en Kenzo voorlopig alles met twee doen, rijkt hun ambitie toch verder. Kenzo: “Het zou leuk zijn als we na verloop van tijd mensen kunnen aannemen. Zo kunnen we ook meer projecten opstarten en de zaak uitbreiden. Maar dat extra personeel moet wel haalbaar blijven. We gaan geen mensen aannemen om koffie voor ons te zetten.”

Brave jongens

Toch zijn de projecten geen zekerheid op succes. “Je bent altijd bang dat het mis kan gaan”, zegt Arno. “We draaien nu wel een mooie omzet. Daar tegenover staan ook veel kosten. We moeten nu eenmaal investeren in camera’s, onze studio, … Het is financieel niet altijd evident. We rijden niet in dure wagens, geven onszelf geen gigantisch loon en houden geen etentjes in sterrenrestaurants. Wij zijn brave jongens.”

De beperkte tijd die overblijft na het runnen van zijn zaak, stopt Joni in zijn studies. Hij studeert Media & Entertainment Business aan Thomas More Mechelen. “Ik probeer hier voornamelijk het commerciële aspect van de mediasector beter te leren kennen. Een inkomstenmodel, commercieel inzicht, … Er komt erg veel bij kijken. Daar heb je ook zeker bedrijfskennis voor nodig. De creatieve vaardigheden die nodig zijn, heb ik wel min of meer onder de knie, aangezien ik de voorbije jaren aan kunstschool RITCS heb gestudeerd.”

Visueel sterk

Wat beide ondernemingen zonder twijfel bindt, is hun breed scala aan diensten. Waar AIKON focust op visuele communicatie in de breedste zin van het woord, gaat Bel Etage helemaal over storytelling. “Vandaag zijn verhalen ontzettend belangrijk. Vroeger was een leuk gemaakte folder vaak al genoeg om klanten te overtuigen. Vandaag moet je met een sterk verhaal naar buiten komen. Onze maatschappij is erg gevoelig voor alles wat visueel is. Dat biedt ontzettend veel mogelijkheden voor een bedrijf”, vertelt Joni.

“We vinden het altijd moeilijk als mensen vragen wat AIKON precies doet”, bekent Kenzo. “We doen ontzettend veel verschillende dingen en we willen mensen niet meteen overladen met alle taken van AIKON. Dan jagen we ze misschien weg. In het begin deden we alleen fotografieopdrachten voor De Streekkrant. Ondertussen doen we veel meer voor veel grotere opdrachtgevers. We doen af en toe nog wel opdrachten voor De Streekkrant. Dat is dan voornamelijk uit loyaliteit. Ze hebben ons in het begin erg veel kansen gegeven.”

A tot Z

Ondanks hun vele bezigheden, proberen beide bedrijven hun projecten zo volledig mogelijk af te werken. Joni: “Bel Etage biedt een A tot Z-formule aan. We bedenken het plan, schrijven het scenario, voeren het uit, doen de post-productie en componeren een op maat gemaakte soundtrack. Dat laatste lijkt misschien een beetje overdreven, maar dat is het alles behalve. Je zal op internet inderdaad wel een soundtrack vinden die bruikbaar is, maar meestal is het toch niet perfect voor je project. De muziek draagt bij tot het vertellen van het verhaal. Zo geraak je emotioneel nog meer betrokken bij het verhaal. Dus het verdient even veel aandacht als de andere elementen van de film.”

Datzelfde principe geldt ook voor AIKON. Ook zij werken hun projecten van begin tot einde zelf af. “Het is makkelijk dat heel het proces in één huis kan plaatsvinden. We doen alles zelf en hebben de kwaliteit van het eindproduct volledig in handen. Daarnaast nemen we ook de zakelijke kant helemaal voor onze rekening. Dat is onze kracht”, vertelt Kenzo.

Transmediaal

Bedrijven die geleid worden door twintigers hebben één grote troef: ze hebben nog veel jaren om te groeien. De drie ondernemers stoppen hun toekomstplannen niet onder stoelen of banken. Arno: “Er gebeurt hier heel veel in Mechelen. Maar in de toekomst willen we ook naar het buitenland trekken met ons werk. Het zou fijn zijn dat we mensen met dezelfde passie vinden, die met een zelfde gedrevenheid kunnen meebouwen aan onze weg. Zo kunnen we in de toekomst nog veel meer opdrachten aannemen.”

“Onze grootste ambitie is om zelf eigen content te kunnen maken voor kinderen”, zegt Joni. “Momenteel zijn we serieus aan het brainstormen over een eerste eigen crossmediaal project voor een jonge doelgroep. We gaan dat project uitvoeren naast de bedrijfsvideo’s. Dat kan perfect naast elkaar lopen. Want aan het einde van de dag draait het allemaal om hetzelfde: verhalen vertellen.”

Tekst en foto’s: Arne Adriaenssens en Anouk Haleyt, studenten journalistiek Thomas More Mechelen